26 Ağustos 2009

BARDAK OLMAYI BIRAK GÖL OLMAYA BAK

Hintli bir yaşlı usta, çırağının sürekli herşeyden
şikayet etmesinden bıkmıştır.

Bir gün çırağını tuz almaya gönderir.
Hayatindaki her şeyden mutsuz olan çırak döndüğünde,
yaşlı usta ona, bir avuc tuzu,
bir bardak suya atıp içmesini söyler.
Çırak, yaşlı adamın söylediğini yapar ama içer
içmez ağzındakiler tükürmeye başlar.

Tadı nasıl?" diye soran yaşlı adama:
-Öfkeyle "acı" diye cevap verir.

Usta kıkırdayarakçırağını kolundan tutar ve
dışarıçıkarır. Sessizce az ilerdeki
gölün kıyısına gotürür ve çırağına bu
kezde bir avuç tuzu göle atıp, gölden su içmesini söyler.
Söyleneni yapan çırak, ağzının
kenarlarından akan suyu
silerken, usta aynısoruyu sorar:
Tadı nasıl?"

Ferahlatıcı" diye cevap verir genc çırak.
Tuzun tadını aldın mı?" diye sorar yaşlı adam,
Hayır" diye cevaplar çırağı
Bunun üzerine yaşlı adam, suyun yanına diz çökmüş olan
çırağının yanına oturur ve şöyle der:
Yaşamdaki acılar tuz gibidir, ne azdır, ne de cok.
Acının miktarı hep aynıdır.
Ancak bu acının şiddeti,neyin
içine konulduğuna bağlıdır.
Acın olduğunda yapman gereken tek şey acı
veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir. Onun icin sen de artık
bardak olmayı bırak, göl olmaya calış.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder