Telefonda benim hemen her gün kim bilir kaç kez kullandığımız “Alo” sözcüğü, gerçekte bir sevgilinin adının kısaltılmış biçimidir. Sevgilini tam adı Allessandra Lolita Oswaldo’ dur. Bu sevimli genç kız, telefonu icat eden A. Graham Bell’ in sevgilisiydi. Graham Bell telefonu icat edince ilk hattı sevgilisinin evine çekmişti. Atölyesinde telefonu çalınca arayanın Allessandra Lolita Oswaldo’ dan başkası olmayacağını bildiğinden Graham Bell telefonu açar açmaz “Allessandra Lolita Oswaldo” diyordu. Bell zamanla sevgilisine, adını kısaltarak hitap etmeye başladı ve telefonu her açışında onu “Ale Lol Os” diye karşıladı.
Çalışmaları uzadıkça Graham Bell, sevgilisinin adını daha da kısalttı ve ona iki heceli bir harf buldu. Bu kısa ad “Alo” idi. Allessandra Lolita Oswaldo, geliştirip, tüm kente yaymaya çalıştığı telefondan başka bir şey düşünmeyen sevgilisinin bitmek tükenmek bilmeyen deneylerinden rahatsız olmaya başlayınca Grabam Bell’ i telefonuyla baş başa bırakıp kendisini terk etti. Yaşlı Bell, sevgilisinin bir gün kendisini arayacağını umuduyla telefonun başından ayrılmadı. Kente çekilen telefon hatlarının sayısı da giderek artmaya başlamıştı.
Grabam Bell’ i telefonla artık başka kişilerde arıyordu. Fakat o telefonun her çalışında kendisini sevgilisinin aradığını sanarak telefonu “Alo” diyerek açıyor ve artık herkese “Alo” diyordu. O günlerde hemen herkes, telefonu açtıklarında Alexander Graham Bell’ in saygı olarak “Alo” demeye başladı. Bu gün tümümüzün kullandığı “Alo” sözcüğü işte o günlerden uzanmaktadır günümüze.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder